Jaki sposób rozliczenia jest najbardziej korzystny w przypadku firmy budowlanej?

Prowadzenie firmy w Polsce nie jest łatwe. Tak naprawdę na przedsiębiorców czeka wiele zagrożeń, a często zmieniające się przepisy nie ułatwiają sytuacji. Jednocześnie trzeba też wybrać najlepszą formę opodatkowania. Dziś doradzimy Wam, jaką formę opodatkowania najlepiej wybrać, gdy prowadzi się firmę budowlaną?

Czy warto zdecydować się na ryczałt?

Wielu przedsiębiorców budowlanych wybiera ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Niewątpliwie jest to uproszczona forma i w tym przypadku podatek rozliczany jest zawsze od przychodu. Żadne koszty prowadzenia działalności nie są brane pod uwagę. Zaletą takiego rozwiązania jest stała stawka podatkowa, która wynosi 5,5%. To rozwiązanie szczególnie polecane jest dla przedsiębiorców, którzy nie ponoszą wysokich kosztów związanych z prowadzeniem działalności. Ale z drugiej strony trzeba też zdawać sobie sprawę, że nie można skorzystać z ulg podatkowych, które obejmują choćby rozliczenia z małżonkiem. Ale to nie wszystkie możliwości.

Czy podatek liniowy jest dobrym wyborem?

Można pokusić się o stwierdzenie, że w przypadku firmy budowlanej nie zawsze forma ryczałtu jako rozliczenia jest najkorzystniejsza. W niektórych przypadkach lepszym wyborem jest podatek liniowy, który najbardziej opłacalny jest dla firm nie mających bardzo wysokich zysków. Dedykowany jest firmom, które nie przynoszą obrotów wyższych niż 100 tys. zł rocznie. Jeżeli Wasza firma uzyskuje wyższe przychody, a więc przekraczające 100 tys. zł, to wtedy wchodzicie w drugi próg podatkowy, co wiąże się z wyższym podatkiem. Stawka podatku wynosi tutaj 19%. Nie macie możliwość skorzystania także z ulg. Możecie odliczyć od przychodów koszty ich uzyskania, a więc obniżyć rozliczenie podatku. Nie macie jednak możliwości rozliczeń z małżonkiem. Przy wyborze formy opodatkowania niewątpliwie łatwo jest popełnić błąd. Dobrym wyborem będzie biuro księgowe w Legnicy, z którego usług możecie skorzystać.

Czy zasady ogólne są korzystne?

Rozliczenie na zasadach ogólnych, a więc według skali podatkowej jest często wybierane przez przedsiębiorców, choć rzecz jasna niekoniecznie przez przedsiębiorców budowlanych. Wynika to z faktu, że występują 2 progi podatkowe. Próg pierwszy dotyczy sytuacji, gdy dochód w danym roku nie przekracza 120 tys. zł. Wtedy obowiązuje podatek 12%. Natomiast jeżeli przedsiębiorca osiąga zyski powyżej 120 tys. zł, to wtedy płaci podatek w wysokości 32%. Dodatkowo może skorzystać z kwoty wolnej od podatku oraz ulg podatkowych. Trzeba zdawać sobie sprawę, że prowadząc firmę, gdzie zatrudnia się kilku pracowników taka forma opodatkowania nie jest bardzo korzystna. Najlepiej sprawdza się w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej.

8% dla usług budowlanych, czyli kiedy można stosować preferencyjną stawkę VAT?

Dla niektórych usług budowlanych czy też budowlano-remontowych istnieje możliwość zastosowania preferencyjnej stawki VAT, która wynosi 8%. Trzeba jednak pamiętać, że aby móc tak zrobić, należy spełnić określone wymogi. Tutaj zastosowanie ma art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Taką stawkę można zastosować dla budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji czy robót konserwacyjnych zaliczanych do budownictwa objętego programem mieszkaniowym. Dodatkowo stawka 8% może być zastosowana dla lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12. Przed zastosowaniem preferencyjnej stawki VAT trzeba rzeczywiście sprawdzić, czy usługa, którą będziecie świadczyć zalicza się do programu mieszkaniowego. Taką wiedzę będą posiadać profesjonalni księgowi. Dlatego warto skorzystać z biura rachunkowego w Legnicy. Program mieszkaniowy obejmuje np. budynki instytucji ochrony zdrowia, zwłaszcza dla ludzi starszych czy niepełnosprawnych, ale też mikro instalacje, które wykonuje się na budynkach związanych z prowadzeniem opieki lekarskiej czy pielęgniarskiej. Jednocześnie trzeba jeszcze wiedzieć, że tym programem nie są objęte budynki mieszkalne jednorodzinne o powierzchni przekraczającej 300 m2, ale też lokale mieszkaniowe w przypadku których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.